(Doesburg 1886 - Rolde 1961) Schilder, tekenaar.

Zoon van de griffier van de Rechtbank te Zutphen. Op vijftienjarige leeftijd van huis weggelopen ging hij in de leer bij een decoratieschilder te Rotterdam. In 1903 volgde hij schilderlessen aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Den Haag. Van der Boon streek in 1915 in Drenthe neer bij Rolde en voorzag in zijn levensonderhoud door het schilderen van heidelandschapjes en het geven van tekenlessen, o.a. aan de jonge Willem Sandberg, de latere directeur van het Stedelijk Museum in Amsterdam. In 1926 trouwde hij met Henriëtte Elise Gratama, dochter van de directeur van de Provinciale Drentsche en Asser Courant. Tijdens de vele reizen die zij maakten, heeft Van der Boon zich toegelegd op het tekenen met waskrijt in een licht koloriet van panoramische (oer-)landschappen en historische steden. In 1930 was hij lid van de Amsterdamse Kunstenaarsvereniging Sint Lucas, in 1946 aangesloten bij De Drentsche Schilders en in 1955 lid van het Drents Schildersgenootschap. Ter gelegenheid van zijn honderdste geboortedag werd er in 1986 een overzichtstentoonstelling aan hem gewijd in het Drents Museum te Assen.