Nabij het Looveen in Wijster zijn in 1926 en 1931 een laat-Romeins en een vroegmiddeleeuws grafveld gedeeltelijk opgegraven door Van Giffen. Aan de westzijde gaat het om een zgn. gemengd grafveld uit de 4e en de eerste helft van de 5e eeuw, met een 25-tal crematies, in urnen of los in een kuil (Brandgrube), en een klein aantal inhumaties. Vierpalige constructies werden mogelijk gebruikt om de brandstapel te stutten. Onder de bijgaven bevinden zich een (naamgevende) haarnaald van het type Wijster, mantelspelden, gordelbeslag en wapens, Angelsaksisch aardewerk en terra nigra-bekers.
Het grafveld hoorde ongetwijfeld bij de iets oostelijker gelegen laat-Romeinse nederzetting Wijster. Een 5e-eeuws graf met veel bijgaven (no. 116) is toegeschreven aan de 'krijger van Wijster'; de zogenaamde lokalisering van zijn erf in de nederzetting verdient enige reserve. Aan de oostzijde ligt een 7e-9e-eeuws rijengrafveld, met ca. tweehonderd bijzettingen en een dertigtal paardengraven. De eerste graven zijn noord-zuid georiënteerd, de latere west-oost. Deze bevatten nauwelijks nog bijgaven.