Organisatie die na WO II landelijk werd opgericht en die bestond uit een met vrijwilligers bemand korps dat in oorlogssituaties de burgerbevolking van dienst moest zijn.

De overheid voerde in 1952 - op het hoogtepunt van de 'Koude Oorlog' - een vrijwillige en in 1958 een Noodwachtplicht van de BB in om bij grote rampen (ook in vredestijd) op te kunnen treden. De bevolking werd via voorlichtingscampagnes geïnformeerd over hoe te handelen in geval van oorlog of bij een atoomaanval. In depots lagen werkkleding, reddingsgereedschappen en eerste hulpartikelen klaar. Er kwam een netwerk van meetposten en elk woonplaats had een of meerdere locaties met sirenes, die elke eerste maandag van de maand om twaalf uur 's middags getest werden. Noodkeukens werden gereed gehouden. Speciale voertuigen werden bemand door het Korps Mobiele Colonnes, militairen zonder mobilisatiebestemming. Later werden ook 'buitengewoon dienstplichtigen' als BB'er ingezet. Zij werden opgeleid in brandweer-, reddings- en EHBO-werkzaamheden. Bij nieuwbouw van flats en openbare gebouwen werd rekening gehouden met de inrichting van schuilkelders. Op enkele plaatsen, zoals aan de Dr. Nassaulaan in Assen, werd een centrale commandobunker gebouwd. Toen begin jaren '80 duidelijk werd dat er geen oorlog meer kwam, werd de BB overbodig en ontbonden. Vredestaken werden overgedragen aan de brandweer en het Rode Kruis en alles dat herinnerde aan de BB verdween uit het straatbeeld.