Veengebied tussen Hondsrug en Hunze ter onderscheiding van het Buitenveen.

In het noordelijke deel is de Late Middeleeuwen sporadisch turf voor de export gegraven. Door de slechte kwaliteit van het veen alleen turfgraverij voor eigen gebruik door plaatselijke bevolking, ook in WO II. Was voornamelijk weideland, nu gemengde activiteiten. In de 18e eeuw op verschillende plaatsen tijdelijk haverland, in de 19e eeuw raapzaad in brandcultuur. Door het gebied ging vanuit elke zandnederzetting één weg over een dijk naar het Buitenveen. Er liggen slechts enkele nederzettingen.