(Groningen 1745 -Amsterdam 1818) Landschapsschilder.

Werd op veertienjarige leeftijd leerling op een fabriek van verlakte voorwerpen in zijn geboortestad. Daar leerde hij de eerste beginselen van het tekenen en het schilderen. Enkele jaren later vertrok hij naar het behangselatelier van Augustini in Haarlem. Rond 1765 bekwaamde hij zich in Amsterdam verder in het beschilderen van behang. Tenslotte kreeg hij de behoefte zich als vrij kunstenaar te manifesteren. In 1772 bezocht hij voor het eerst het dorp Eext, waar hij gedurende een periode van tientallen jaren regelmatig terug zou keren. Op jonge leeftijd had Van Drielst reeds kennis gemaakt met de provincie Drenthe, toen hij om familie in Steenwijk te bezoeken regelmatig door dit gebied reisde. De talloze tekeningen die hij hier maakte vallen op door nederige bebouwing onder overdadig geboomte. Aan gebieden met weinig begroeiing, zoals de veen- of heidestreken, gaf hij geen aandacht.

Ondanks het feit dat zijn werken vaak wel van een titel met dorpsnaam zijn voorzien, zijn ze echter meestal niet te lokaliseren. De 'aankleding' van de tekeningen vertoont de kenmerken van een ideaalbeeld zoals de kunstenaar dat zag, met als gevolg dat er een zekere gelijkvormigheid in de landschappen valt te bespeuren. Van Drielst wordt wel 'de Drentse Hobbema' genoemd. De reizen van Van Drielst, die overigens evenzeer andere streken in het land of daarbuiten bezocht, vonden veel navolging. Alleen of in gezelschap van anderen kwamen vele tekenaars naar Drenthe. Velen daarvan waren evenals Van Drielst in de behangselindustrie werkzaam geweest. Jan Vuring, stiefzoon van Egbert van Drielst, die later de naam Vuring van Drielst aannam, trad in de voetsporen van zijn stiefvader. Ook hij werd landschapsschilder en -tekenaar, maar overleed jong, zodat hij slechts weinig werken naliet.