Het 'houden van avondschool' voor kinderen, die overdag geen onderwijs konden volgen of voor hen, die nog wat bij wilden leren; later werd hiervoor de term herhalingsonderwijs meer algemeen. Vooral in de grotere Drentse plaatsen werden in de 19e eeuw, toen het schoolbezoek daar algemener werd, speciale herhalingsscholen gesticht. De oudst bekende, is die in Meppel. Aan de in 1842 opgerichte Nutsschool werd een herhalingsschool verbonden. Het herhalingsonderwijs in cursusvorm werd ten slotte overal, waar een lagere school was, gegeven. Er gingen immers in de eerste helft van de 20e eeuw relatief weinig leerlingen naar het voortgezet onderwijs en extra kennis was voor leergierige schoolverlaters heel belangrijk. Onderwijzers voorzagen in die behoefte door oud-leerlingen tegen betaling van cursusgeld gedurende een viertal avonden in het schoolgebouw les te geven in rekenen, taal, aardrijkskunde en geschiedenis. Toen in de jaren '50 van de vorige eeuw doorstroming naar het voortgezet onderwijs algemeen werd, kwam een einde aan het herhalingsonderwijs.