Vochtig brongebied in de bovenloop van het Oude Diep, bestaande uit smalle graslandpercelen met zware elzensingels, houtwallen, poelen en het op een zandopduiking gelegen botanisch zeer waardevolle Eiken-Hulstbos.

Dit 8 ha grote Mantingerbosch, een relict van een van de oudste Drentse wouden, bestaat voornamelijk uit Zomereik met aan de rand een brede gordel waarin hulst domineert. De omgeving behoort tot de koudste gebieden van Nederland, terwijl ook het gemiddelde neerslagoverschot samen met dat in Vaals en op de Veluwe het hoogste is. Dit zowel boreale als atlantische karakter van het Drentse district vindt men vooral terug in de plantengroei in de vorm van zeldzame braam- en epifytensoorten.