Dr.: Riest

Grensrivier van ca. 30 km tussen Drenthe en Overijssel met een gering verhang en grotendeels nog gave sterk meanderende loop. Ontspringt in de vorm van vele sloten en wijken in de voormalige veengebieden bij het Overijsselse Lutten (bij Slagharen), is vanaf de buurschap De Tippe (ten zuiden van Drogteropslagen) als riviertje herkenbaar en eindigt bij Meppel in het Meppelerdiep dat bij Zwartsluis uitmondt in het Zwarte Water.

De Reest is van origine een veenriviertje dat, gebruikmakend van het Reestdal, sedert het Holoceen het overtollige water van de venen op het grensgebied van Drenthe en Overijssel afvoert. Van de hogere gronden ontvangt het kwelwater. In het dal liggen opduikingen van dekzand, bovenstrooms aangeduid als -horst (Havixhorst, Lankhorst e.a.), benedenstrooms als -berg (Wildenberg). Het stroomgebied, dat altijd opmerkelijk smal is geweest (van enkele honderden meters tot een kilometer) en maar weinig zijleidingen heeft, omvatte oorspronkelijk 25.000 ha maar is door de herinrichting van de afwatering, gericht op enerzijds de Dedemsvaart en Vecht en anderzijds de Hoogeveensche Vaart, verminderd tot zo'n 6000 ha.

De rivier werd in de 19e eeuw verbonden met de Dedemsvaart. De lossing van overtollig water hieruit zorgde voor veel inundaties in het Reestdal. Ook de verbinding met de Hoogeveensche Vaart droeg hiertoe bij. Na 1945 werden plannen gemaakt om de situatie te verbeteren maar toen al zag men vanwege de natuurwetenschappelijke waarde en het unieke landschap af van normalisatie van de Reest. Zowel aan de noord- als aan de zuidzijde werd een 'Reest-vervangende leiding' aangelegd.