Locatie

Rheebruggen

reageer

Uw reactie

Wij zijn altijd opzoek naar reacties om de kennisbank van Drenthe uit te breiden. Wanneer u een correctie wilt doorgeven of een lemma wilt aanleveren voor de Drentse encyclopedie dan kunt u onderstaand formulier gebruiken. Ontroerende anekdotes bij een lemma of anderszins bijzondere verhalen worden niet als zodanig opgenomen in de encyclopedie. Deze reacties zullen derhalve niet in behandeling worden genomen.

Dr.: Rebroggen

Buurtschap aan de gelijknamige weg in de gemeente De Wolden (tot 1998 Ruinen) tussen Uffelte (westen) en Ansen (oosten). Ten zuiden ervan lag tot omstreeks 1835 de havezate Rheebruggen aan de oostkant van een beekje in een lommerrijke omgeving. Na afbraak van het huis, is het landgoed (221 ha) blijven bestaan; het is thans eigendom van Het Drentse Landschap.

Rheebruggen is een landgoed met loofbossen, hakhoutcomplexen, graslanden, akkers, houtwallen, lanen en Saksische boerderijen; gelegen op een zand- en keileemopduiking, omgeven door open, laaggelegen, vochtige graslandgebieden. Het planten- en dierenleven is kenmerkend voor een dergelijk gebied. Vooral soorten van oude bossen zijn goed vertegenwoordigd. Bosgierstgras, Gewone salomonszegel, Dalkruid en Grote muur getuigen hiervan. Evenals de vogelsoorten Boomklever, Kleine bonte specht, Appelvink en Wielewaal.

In het gebied ligt het Borgbarchien, een heuvel waarop in de Middeleeuwen een versterkte woontorenheeft gestaan (motte).

In 1381-83 vermeld als de streek Rederbroec, in 1436 als te reden bruggen en in 1560 als to Reebrugge. Atlassen vermelden: 1811-13 Chateau de Rheebrugge, 1851-55 Rhobruggen, 1865 Rhebrugge, 1867-68 Rhebruggen. Ree, rhee duidt op een gracht als grensscheiding.

Literatuur

  • Lit.: H.D. Heinemeijer, 'Zes eeuwen geschiedenis in het landschap', Het Drentse Landschap nr. 13 (1997)
  • J. He-ringa, 'Uit de geschiedenis van Rheebruggen', NDV 92 (1975).