Dr.: Aansen - Esdorp in de gemeente De Wolden (tot 1998 Ruinen) ten noordwesten van Ruinen en ten zuiden van Dwingeloo. Ten noordoosten van het dorp liggen het Anserveld (weiden) en de Anserdennen met het Anserzand (tezamen 100 ha), ten noordwesten de Anser Hooi- en weilanden. Bronnen vermelden: 1261 de Ance, 1262 de Ancen, 1263 Anece, 1273 Ansen, 1316 de Ancen, 1325 de Amsen, 1333 de Ansen en in de 14de eeuw Anze en Enze. Op de Franse kaart (1811-13) staat Anssen; het latere bos heette toen Anssner Zand. Wellicht heeft de plaatsnaam te maken met de verouderde mansnaam Anse. Ansen behoorde niet tot de heerlijkheid Ruinen, maar wel tot de parochie, en was ook verplicht schuldmudden te betalen. Ansen leverde destijds één mud; er stond dus slechts één huis. In de 12e eeuw is er sprake van een Huis te Ansen, bewoond door Volker, een neef van de bisschop en stamvader van het geslacht Ansen. Als represaille voor de verloren Slag bij Ane (1227) werden in 1228 Ansen en het Huis door de opvolgers van de bisschop van Utrecht geheel verwoest. Omstreeks 1800 is het herbouwde huis, de »havezate Ansen, gesloopt en in een boerderij herschapen. Het dorp staat bekend om zijn fraaie Saksische »boerderijen en het landgoed Rheebruggen (richting Uffelte).