Iska Tan, Bij een bezoek in Schattenberg
Bij de eerste hap ontploften mijn smaakpapillen van genot!

Met mijn vader - dokter Tan – ben ik eens op visite gegaan in het kamp, bij een tante. Tante was mobiel en maakte geen zieke indruk. Ze was spraakzaam en lachte vaak. Natuurlijk was ze erg gastvrij en kreeg ik veel aandacht. Ook natuurlijk werd mij gevraagd of ik een boterham wilde eten. Ik vind brood heerlijk, nog steeds... Dus wilde ik wel....
Tante ging even naar de keuken en kwam terug met mijn schat: een witte boterham. Thuis aten wij alleen bruin brood.

Ik ging naar een andere kamer om daar in alle rust mijn schat te verorberen. Wat ik daar beleefde, heeft mijn leven veranderd. Bij de eerste hap ontploften mijn smaakpapillen van genot! Ik wist niet wat er op mijn boterham zat maar dit was hemels. Het was zwart van kleur, rook niet sterk en was zoet en fris van smaak. En bij iedere hap bleef ik hetzelfde ervaren als bij de eerste. Dit was ongelooflijk. Al snel was mijn boterham op natuurlijk.

Ik ging naar Tante terug die vroeg of ik nog wel een boterham lustte. Wat denk je, natuurlijk! Ik liep achter Tante aan, de keuken in. Ik was nieuwsgierig waar dit zwarte spul vandaan kwam. Wonder boven wonder doopte ze haar mes in een pot van blik die er ook echt uitzag als een schat: een gouden kleur met knalrode strepen. Zo iets had ik nog nooit gezien. Deze 2e boterham was net zo lekker als de eerste. Ik had de smaak nu te pakken. Met al mijn charmes heb ik nog veel meer boterhammen weten te bemachtigen. Ik kon nog niet goed tellen maar ik weet dat het er veel waren.

Mijn vader en Tante werden er allebei vrolijk van en verbaasden zich over mijn eetlust. Ik heb zo veel schatten gegeten als ik kon. Bang dat dit misschien wel de enige keer in mijn leven kon zijn dat ik dit mocht proeven....

Op weg naar Assen heb ik geen buikpijn gehad en was ook niet misselijk, gelukkig!
Nu nog bekoort mij de aanblik van dit specifieke blik Rinse appelstroop.
Ik word blij en heb dan altijd deze herinnering aan Schattenberg.
Ik heb vele van deze blikken appelstroop leeggegeten en bij mij in huis staat er eigenlijk altijd zo’n exemplaar.....

Iska Tan
Beilen, 22 dec 2020

Alle rechten voorbehouden