1966. Groningen is al tijden het epicentrum van de textiel- en confectie-industrie. David Haulussy, uit Schattenberg, werkt bij de herenkledingfabriek S. Muller & Co. David wil zijn krantje pakken terwijl hij op de bus wacht. Dan ziet hij aan de overkant een meisje staan dat hem al vaker is opgevallen. Zij staat daar ook dagelijks. Hij vraagt een vriendin: “Wie is dat knappe meisje daar?”
“Je durft niet”, zegt ze. Op het werk lachen de andere Schattenbergers hem ook uit.
Een andere keer als hij weer een krant haalt bij de hoofdingang van het station, loopt hij bij haar langs en zegt: “Selamat pagi”.
“Goedemorgen”, zegt Ruth Moegio in het Nederlands terug. Daar blijft het bij.
Ruth werkt bij confectie-atelier Gemco. Toen ze vier was verhuisde ze met haar ouders, een Javaanse vader en een Molukse moeder, van Ambon naar Hollandia (nu Jayapura) in Nieuw-Guinea. Als het gezin in 1962 naar Nederland verhuist gaan ze, na wat omzwervingen, wonen in Groningen. Daar wonen ze dicht bij familie in Schattenberg en ook dicht bij het werk van vader Pieter, die werkt bij de Spoorwegen.
Op een dag trekt David eindelijk de stoute schoenen aan en Ruth vraagt of ze met hem wil koffiedrinken. Die zaterdag ontmoeten ze elkaar bij de V&D. David: “Ik sprak Maleis en zij ging maar door in het Nederlands. Wat nu, dacht ik? Maar gelukkig: ze kon ook gewoon Maleis”. Ruth en David worden smoorverliefd, maar bij Ruth thuis weet niemand ervan. Ze is namelijk voorbestemd om uitgehuwelijkt te worden, zeer tegen haar zin in.
Ruth besluit om een duidelijk punt te maken voor haar familie: ze loopt weg, naar Schattenberg. Ze belt aan bij tante Tien, waar ze een week logeert. Die hele week ziet ze David niet een keer, maar als ze daarna teruggaat naar Groningen gaan haar ouders overstag. Ruth en David trouwen in Schattenberg en krijgen een dochtertje: Suzanna.
Suzanna was nog maar enkele maanden oud toen de stenen door de ruiten vlogen.
David’s vader Oedoe Haulussy van de GPM-kerk en Samuel Metiary van de GIM waren
al vanaf Makassar hele goede vrienden. In Nederland verscheurde de politiek ook de kerkgemeenschap in 1953 en ook oude vriendschappen. Deze oude vetes en spanningen tussen rivaliserende RMS-groepen troffen ook hun pas geboren dochter.
Uit voorzorg hingen David en Ruth een canvas KNIL-deken voor de vensters, want Suzanna’s bed stond onder het raam… Ze merkte gelukkig nooit iets van de woede van haar buren. Ze had haar knuffelbeer om haar te beschermen.
Alle rechten voorbehouden