(Assen 1941- Rolde 2011) Musicus, tekstschrijver, componist, blueszanger, presentator, programmamaker radio.
Kwam op de mulo in aanraking met de plaatselijke muziekscene. Vormde met de broers Jaap en Henk Hilbrandie de band The Mixtures, waaruit The Old Fashioned Jazz Group voortkwam, met Muskee als zanger en contrabassist. Ongeveer tegelijkertijd was een ander bandje in Assen actief onder de naam The Rocking Strings, bestaande uit Eelco Gelling (sologitaar), Hans Kinds (slaggitaar), Nico Schröder (bas) en Wim Kinds (drums). Hun repertoire bestond voornamelijk uit Shadows-instrumentals. Na enige tijd kwam bassist Willy Middel voor Nico Schröder in de plaats. De twee bands ontmoetten elkaar regelmatig in de jaren1962/1963 in jongerensociëteit The Blue Corner in Assen.
In 1963 ging Harry met de leden van The Rocking Strings verder als Cuby and the Blizzards met Eelco Gelling (sologitaar), Hans Kinds (slaggitaar), Willy Middel (basgitaar) en Dick Beekman (drums), die Wim Kinds was opgevolgd. De naam is voor een deel uit het woordenboek gehaald (Blizzards), terwijl het hondje van Muskee's buren de naam Koebie droeg. Met het verschijnen in 1965 van de single Stumble and fall/I’m so restless maakte Nederland kennis met C+B. Voor de LP Desolation (1966) kreeg de band een Edison. In de daaropvolgende jaren braken C+B nationaal en internationaal door. Er volgden buitenlandse tournees en met regelmaat werden platen uitgebracht. Muskee was ondertussen van Assen naar Grolloo verhuisd; diens boerderij ('Just for fun') werd een centrum en broedplaats van nationale en internationale blues en het doelwit van pelgrimages.
Diverse bluesgrootheden hebben in Grolloo gelogeerd, waaronder John Mayall en Eddy Boyd. Maar ook vaderlandse coryfeeën als Armand, Boudewijn de Groot en Simon Vinkenoog wisten Grolloo te vinden. De contacten leidden ondermeer tot de begeleiding van Van Morrisson (Them) in 1967, optredens met de aartsvader van de Britse blues Alexis Korner, John Mayall en de samenwerking met de Amerikaanse blueszanger Eddy Boyd met wie C+B in 1967 de LP Praise the Blues opnamen. De door de groep uitgebrachte singles kwamen tussen 1966 en 1971 negen keer voor in de Top 40 van de meest verkochte platen.
Tijdens een van de optredens in de 'Grolloo-periode' meldde Herman Brood zich. Hij trok in bij Muskee. C+B kende regelmatig personele wisselingen. Toch bleven ze succesvol en toerden o.a. met de groep Fleetwood Mac door Nederland en speelden ze in de beroemde Marquee-club in Londen.
Na vertrek van Hans Kinds en later Willy Middel kwam Jaap van Eik (Blues Dimension) uit Zwolle de gelederen versterken. Drummer Dick Beekman nam opnieuw de plek van Hans Waterman in. Eind 1969 speelt Helmig van der Vegt toetsen op de single Appleknockers Flophouse. Brood en Beekman verlieten de band en Helmig van der Vegt (keyboards), Herman Deinum (bas) en Hans Lafaille (drums) - allen afkomstig van de Zwolse band Blues Dimension – traden toe tot C+B.
Na een geval van miscommunicatie over een optreden in het Duitse Münster kwam er in 1973 een plotseling einde aan Cuby and the Blizzards. Op 15 januari 1974 traden C+B op in het VARA-televisieprogramma 'Nederpopzien' en kwam de lp Afscheidsconcert uit.
Muskee had daarna wisselend succes met achtereenvolgens: Red, White and Blue, Harry Muskee Band (1977) en Muskee Gang. Bij de opnames van de lp Rimshots in the dark (1986) kwam het tot een definitieve breuk tussen Muskee en Gelling. De nieuwe sologitarist werd Erwin Java.
Cuby and the Blizzards hebben de muziekwereld verrijkt met een omvangrijk en hoogwaardig repertoire aan bluesmuziek. Harry Muskee presenteerde vele jaren de Utrechtse Blues-Estafette. In 1990 vierde hij zijn 25-jarig jubileum als beroepsmuzikant met een concert in Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht. De naam van de band werd teruggebracht tot Muskee. In 1995 werd de band door Harry ontbonden. Drie zakenlieden - fans van het eerste uur - richtten de Stichting 'Cuby is back' op. Er volgde een theatertour met volle schouwburgen. In 2000 zat Harry Muskee 35 jaar in het vak. Ter gelegenheid van dat jubileum verscheen de 4cd-box Cuby and the Blizzards: Blues Traveller. Daarna volgden de in De Lantaarn in Hellendoorn opgenomen cd C+B Live, Dancing Bear, C+B Live in het Oude Luxor en Boom Boom Boy, een ode aan John Lee Hooker. Willem van der Linde maakte in 1986 over Harry Muskee de documentaire ‘De Legende’, die o.a. op de Nederlandse Filmdagen werd vertoond. RTV Drenthe bracht in 2000 Het laatste geheim, een 50 minuten durende documentaire over de betekenis van Harry Muskee voor de (blues)muziek in Nederland. De jubileum-cd Hotel Grolloo, opgenomen in café De Amer in Amen, was in 2001 de best verkopende Nederlandse blues cd. Dankzij een initiatief van de Friese gedeputeerde en C+B-fan Gerard van Klaveren kwam er in Grolloo tegenover café Hofstee een borstbeeld van Muskee. In 2006 maakte Léon Verkade in opdracht van Jan Douwe Kroeske en de Stichting C+B de documentairefilm ‘Cuby+Blizzards 40 jaar de blues’. De Koninklijke Bibliotheek in Den Haag kenmerkte deze als een belangrijke bijdrage aan het cultureel erfgoed en nam hem op in de collectie. “De Missie, de kruispunten van Harry ‘Cuby’ Muskee” van Jeroen Wielaert werd in 2007 gekozen tot beste popboek van de afgelopen 30 jaar in Nederland en Vlaanderen. In 2009 verscheen “Cuby en route, Bluestracks in Drenthe”, waarin de lezer wordt meegenomen langs historische C+B-locaties in Drenthe.
Onderscheidingen en prijzen: Edison (1967), erepenning van de stad Assen (1990), Culturele Prijs van Drenthe (1992), Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (2003), Gouden Harp (2007), gouden plaat voor Cats Lost (2009).
