Dorp in de gemeente Emmen ten noordoosten van Emmen en Weerdinge, ten noordwesten van Emmer-Compascuum en Roswinkel, ten westen van Ter Apel (Gr.) en ten zuidoosten van Odoorn; 3242 inwoners (2000) en 1399 woningen (2000). Vanuit Weerdinge sluit de Oude Weerdingerdijk (N364) aan op de wegen van het gedempte Weerdingerkanaal. Het dorp sluit met het kanaal Weerdingermond (1869), waaraan de Groninger veenkolonie Weerdingermond ligt, aan op het Gronings-Drents kanalenstelsel. Het water loopt momenteel tot de protestantse kerk, het aansluitende kanaal Weerdingerkanaal verder zuidwaarts is gedempt. Het dorp ligt aan het Weerdingerkanaal NZ en ZZ 6 km lang, de Weerdingermond 4 km en het gedempte Weerdingerkanaal ook 4 km.

Omstreeks 1900 heette Nieuw-Weerdinge Weerdingermond, dat onder dezelfde naam op Gronings gebied doorliep en doorloopt naar Ter Apel. Ten oosten ervan onderscheidt HAD Weerdingermarke als nederzetting ten noorden van de Weerdinger Landen. Het Weerdingerveen ter weerszijden van de veenkolonie besloeg toen een veel groter gebied. In dit Weerdingerveen werden in 1904 twee veenlijken gevonden; zie: Paar van Weerdinge.

In 1913 werd hervormd Nieuw-Weerdinge zelfstandig ten opzichte van Emmen. Halverwege de lengte van 14 km is de bebouwing na WO II naar het zuidoosten uitgebreid en het centrum van de oorspronkelijke veenkolonie geworden met o.a. ijsbaan, begraafplaats, park met vijver en machinefabriek; aan de noordwestkant ligt een sportpark. Tot ver na de oorlog bezat de plaats een bestekfabriek (Gero) en een textielfabriek (Spanjaard).

In het dorp twee beelden: 'De Veenarbeider' (G. Bolhuis, 1973) en 'De Landbouwer' (E.H. von Dulmen Krumpelmann, 1972).