Tijdens WO II aangelegde Fliegerhorst bij Peest.

Over de functie en status ervan bestaat veel onduidelijkheid. Al in 1940 begon de bezetter met de aanleg ervan, geholpen door vele arbeiders. Doordat zoveel gebouwen werden gezet en apparatuur werd aangevoerd, krijgt men de indruk dat het hier ging om een echt vliegveld en niet een uitwijkbasis voor het vliegveld Eelde of een schijnvliegveld. Desondanks zijn er volgens ooggetuigen maar een enkele keer vliegtuigen geland en dan ook nog op een zeer ongelukkige wijze. Mogelijk bood de natte grond van het Peesterveld onvoldoende basis voor een stevige landingsbaan. Het is daarom goed mogelijk dat de bezetter serieuze plannen voor aanleg van een vliegveld moest staken.

Naast landingsbanen werden gebouwen neergezet met hele dikke muren, waarvan enkele zijn bewaard gebleven. Het verhaal wil dat de Duitsers ter misleiding houten nepvliegtuigen op het vliegveld hadden opgesteld en dat deze door de geallieerden met houten bommen zijn bestookt.

Vlakbij het vliegveld ligt in een bosje een waterplas die de Hitlerring wordt genoemd, naar de vorm van een hakenkruis die deze zou hebben. Dit is het Westerveen, een veenplas van oorsprong. Bij de uiteinden van de armen aan west- en noordzijde van de plas bevinden zich betonnen platen met gaten erin. In de oorlogsperiode is het Westerveen uitgegraven, zodat deze bij brand dienst kon doen als waterbron. In de buurt van het vliegveld ligt ook het Benzinebosje dat zijn naam ontleent aan de brandstof die er tijdens de oorlog lag opgeslagen in lange sleuven.

In 2001 zijn vele resten van munitie in de gronden die bij het vliegveld hoorden aangetroffen en opgeruimd.