(Alphen a.d. Rijn 1900 - Roden 1992) Uitgever.
Trad in 1919 in dienst van uitgeverij Wolters in Groningen, waar hij zich opwerkte tot directiesecretaris. Zijn woning, Den Enck bij Eelderwolde, werd een ontmoetingsplaats voor kunstenaars van allerlei slag. In 1925 werd hij adjunct-directeur van uitgeverij Van Gorcum in Assen. Een jaar later volgde zijn benoeming tot mededirecteur, naast G.A. Hak. Door zijn betrokkenheid bij Drenthe werden er vele werken van gewestelijk-culturele waarde door Van Gorcum uitgegeven: in 1928 blies hij nieuw leven in de Nieuwe Drentsche Volksalmanak en een jaar later verscheen het eerste nummer van het maandblad Drente.
Pas tijdens de bezetting kreeg hij tijd om te studeren. Na een colloquium doctum werd hij in 1942 - clandestien, om hem geen loyaliteitsverklaring te laten tekenen - toegelaten tot de studie rechten. In 1944 werd het kandidaatsexamen - eveneens clandestien - afgelegd. Na de zuivering van de universiteit werd dit in 1945 cum laude bevestigd. In 1941 was hij een van de oprichters van de studiekring D.H. van der Scheer, waaruit in 1947 Het Drents Genootschap ontstond. In maart 1945 werd hij - op verdenking van illegale activiteiten - door de SD gearresteerd; tot aan de bevrijding van Assen verbleef hij in het Huis van Bewaring.
Na de oorlog behoorde hij tot de eersten die verzoening met de Duitsers en wederzijds begrip nastreefden en de nodige contacten legden. Ook hervatte hij zijn studie. Die werd in 1949 bekroond met een doctoraal rechten met als hoofdvak sociologie. Prakke promoveerde in 1951 bij P.J. Bouman op het proefschrift Deining in Drenthe. Historisch-sociografische speurtocht door de 'Olde Lantschap'. Een studie in Acculturatie. In 1956 werd hij aan de Rijksuniversiteit Groningen onbezoldigd privaatdocent in de perswetenschap. In 1960 werd hij hoogleraar in de publicistiek aan de universiteit van Münster. In hetzelfde jaar droeg hij het voorzitterschap van Het Drents Genootschap aan Jan Naarding over.
Als dichter schreef hij onder het pseudoniem Hekkarpi, een anagram van H.I. Prakke. Op cultureel gebied ontplooide hij tal van initiatieven; velen beschouwen hem dan ook als de culturele emancipator van Drenthe. Daartoe behoort ook de viering van Koppermaandag door Drentse drukkers. Tot op hoge leeftijd bleef hij pleitbezorger voor de Drentse zaak. Hij ontving vele onderscheidingen, o.a. ereburger van Bentheim en Coevorden. In 1960 ontving hij de Culturele Prijs van Drenthe. Zijn lijfspreuk was: Homo res sacra homini (De mens zij de mens een heilige zaak). [Nijkeuter]
