Garenfabriek. Concern dat in 1947 een zogenoemde 'conerij' voor synthetische garens in Emmer-Compascuum vestigde.

Na een uitgebreid sociaal-economisch onderzoek was de ruime arbeidsmarkt voor het bedrijf uiteindelijk doorslaggevend een fabriek in de gemeente Emmen op te richten. De keuze viel op Emmer-Compascuum omdat in de andere Emmer dorpen al enkele grote bedrijven gevestigd waren of nog zouden worden. De AKU-fabriek domineerde tijdens haar bestaan de industriële werkgelegenheid in het dorp, maar werd in 1977 tijdens een sanering van het concern gesloten.

Mede op basis van de ervaringen in Emmer-Compascuum besloot de AKU in 1950 een grootschaliger Enkalonfabriek (enkalon was een door het concern zelf ontwikkeld aan nylon verwant garen) in het dorp Emmen te vestigen. In de keuze voor deze vestigingsplaats speelden het Rijk, maar ook de lobby-activiteiten van de toenmalige burgemeester Gaarlandt en Voormolen, de directeur van het DETI, een belangrijke rol. De eerste steen werd een jaar later gelegd en in 1952 was het bedrijf operationeel. Jarenlang vormde AKU het boegbeeld van de industrialisatie van Emmen en was daarmee van groot belang voor de economische ontwikkeling en werkgelegenheid in Zuidoost-Drenthe.

In 1969 fuseerde het concern met Koninklijke Zout Organon tot Akzo (het huidige Akzo Nobel). Voor dit concern bleef Emmen tot eind jaren '90 een productielocatie, waar in verschillende units vooral polyamide en polyester vezels en garens werden gemaakt. In 1999 werd Acordis, het onderdeel waar de bedrijven in Emmen inmiddels toe behoorden, door Akzo afgestoten. Onder de vlaggen van onder meer Acordis Industrial Fibers en Teijin Twaron worden tot op de dag van vandaag chemische vezels en garens in Emmen geproduceerd.