Ziekenhuis te Meppel.

In 1895 kwamen Burgemeester en Wethouders van Meppel met het plan de oude ziekeninrichting aan de Hagenstraat te vervangen door een nieuwe inrichting. Nadat de gemeenteraad akkoord ging, werd voor 6300 gulden een nieuw ziekenhuis in de Havenstraat gebouwd. In de jaren dat het ziekenhuis als zodanig dienst heeft gedaan, is er aan en in het gebouw veel veranderd. Bijv.: in 1906 verschenen in de tuin van het ziekenhuis barakken van de Vereeniging tot bestrijding der Tuberculose. Het ziekenhuis werd voornamelijk gebruikt voor de behandeling van arme patiënten die thuis niet te handhaven waren, en TBC-patiënten. Een verpleegster en enig hulppersoneel zorgden voor de verpleging. Het ziekenhuis had ook geen artsen in dienst; de gemeentelijke geneesheer zorgde voor de medische behandeling.

In de loop van de jaren '20 van de 20e eeuw ontstonden zodanige inzichten dat het Stadsziekenhuis niet meer aan de eisen van de tijd voldeed. Hoogtepunt was een schrijven in 1927 van de gezamenlijke Meppeler huisartsen, waarin dezen verklaarden dat het ziekenhuis ongeschikt was om TBC-patiënten te verplegen. In 1937 werd het vervangen door een modern ziekenhuis; zie: Nederlandse Hervormde Diaconessen Inrichting.