Locatie
Alle rechten voorbehouden

Balloërveld

reageer

Uw reactie

Wij zijn altijd opzoek naar reacties om de kennisbank van Drenthe uit te breiden. Wanneer u een correctie wilt doorgeven of een lemma wilt aanleveren voor de Drentse encyclopedie dan kunt u onderstaand formulier gebruiken. Ontroerende anekdotes bij een lemma of anderszins bijzondere verhalen worden niet als zodanig opgenomen in de encyclopedie. Deze reacties zullen derhalve niet in behandeling worden genomen.

H. Dekker & Waterbolk
Bron: Wikipedia Commons; Author: Gouwenaar

Ook: Ballooërveld

Wetenschappelijk en landschappelijk waardevol omvangrijk, deels ontgonnen, heideveld (367 ha) met enig naaldbos ten noordoosten van Assen. Eigendom van het Ministerie van Defensie en extensief voor militaire oefeningen gebruikt.

Het terrein vormt het grootste heideveld van Noord-Drenthe en is vooral van betekenis door de unieke ligging tussen twee zijarmen van de Drentsche Aa. Aan de westzijde van het veld ligt het beekdal van de Looner Aa en het Smalbroekerloopje, terwijl aan de oostzijde het Gasterense en Rolderdiep stromen. Het Balloërveld is als het ware een omgekeerd soepbord met relatief hoge zanderige ruggen in het centrum en lager gelegen vochtige heidevelden aan de randen. In het gebied ligt een aantal slenken die als brongebied van kleine zijbeekjes van de eerder genoemde beken functioneren. Dit zijn de zgn. stroeten. Deze kenmerken zich door het optreden van enige matig mineraalrijke kwel (opwellend grondwater), waar planten als Beenbreek, Gevlekte orchis, Klokjesgentiaan en diverse zeggensoorten van profiteren. De drogere heide vormt een goed voorbeeld van de relatief soortenarme heidevegetaties met als dominante soorten Struikheide en Bochtige smele, aangevuld met Valkruid, Wilde tijm en Klein warkruid.

Het Balloërveld is rijk aan zeldzame planten en diersoorten. Vooral de vlinderfauna is opvallend rijk met soorten als Kommavlinder, Eikenpage en Gentiaanblauwtje. Daarnaast komen er karakteristieke vogels voor als Tapuit, Roodborsttapuit en Boompieper. In geologisch opzicht is het Balloërveld van belang door de aanwezigheid van een fraaie pingoruïne en enkele laatglaciale aeolische depressies, in bodemkundig opzicht door een grote variatie aan humuspodsolen, in archeologisch opzicht door de aanwezigheid van een Celtic field, omstreeks 38 deels door Van Giffen in 1933 onderzochte en daarna gerestaureerde grafheuvels uit Neolithicum, Bronstijd en IJzertijd, en een urnenveld. In het ontgonnen noordelijke deel van het gebied, in het onder Gasteren vallende Overdijksveld, is een deel van een tweede urnenveld opgegraven. Drie grote grafheuvels dragen de naam Mandenberg, Stakenberg en Galgenberg. Uit historische tijd dateert een uitgestrekt, zich noordwaarts in de richting van een voorde door het Rolder Diep versmallend complex van diepe karrensporen. Uit WO II dateren de resten van loopgraven en een anti-tankgracht (zie: Frieslandriegel).

Het Ministerie van Defensie beheert de heide door middel van het regelmatig plaggen van met name vergraste stukken heide, het jaarlijks maaien van de stroeten en met behulp van begrazing door de schaapskudde van Balloo. Omdat het heideveld dicht bij Assen ligt, is het een geliefd wandelgebied. Ook fietsers kunnen er terecht via het schelpenfietspad dat dwars dor de heide voert. [H. Dekker & Waterbolk]

Literatuur

  • W.R. Foorthuis en P. Brood (red.), Drenthe, gids voor cultuur en landschap (Bedum 2002)
  • Ministerie van Defensie, Beheersplan Balloerveld (Assen 1995)
  • W. de Gans en P. Cleveringa, 'Het Ballooërveld', Grondboor en Hamer 40/5 (1986) 137-150
  • A.E. van Giffen, 'Het Ballooër Veld, ndl. van Balloo, gem. Rolde', NDV 53 (1935) 1-50.