Persoon

Bernard (Ben) van Eysselsteijn

Functie: Journalist

Geboren: 1898
Gestorven: 1973

reageer

Uw reactie

Wij zijn altijd opzoek naar reacties om de kennisbank van Drenthe uit te breiden. Wanneer u een correctie wilt doorgeven of een lemma wilt aanleveren voor de Drentse encyclopedie dan kunt u onderstaand formulier gebruiken. Ontroerende anekdotes bij een lemma of anderszins bijzondere verhalen worden niet als zodanig opgenomen in de encyclopedie. Deze reacties zullen derhalve niet in behandeling worden genomen.

Nijkeuter

(Hellevoetsluis 1898 - Sliedrecht 1973)

Schrijver en journalist. Van 1907 tot 1913 brachten zijn ouders en de vier kinderen hun vakanties en vrije dagen door in Gieten. Daar hadden zij met het oog op Bens zwakke gezondheid een tweede huis. Na een mislukte schoolloopbaan ging hij de journalistiek in en vond hij bij de Haagsche Courant zijn eindbestemming. In 1941 kreeg hij een conflict met de Kultuurkamer in oprichting en dook hij onder in Gieten. In het Staatsbos bij het Hondsrugdorp voltooide hij het manuscript van zijn eerste Drenthe-roman, Dorre grond (1942). Naar aanleiding van het neerstorten van een Britse bommenwerper op de es van Gieten schreef hij in 1943 De Ballade van Mac Baine (later De ballade van de zeven genoemd).

Na de oorlog trad hij in het westen van het land, waar hij woonde, op als 'cultureel' ambassadeur van Drenthe; zodoende steunde hij het streven van Het Drents Genootschap. In 1948 werd hij ereburger van de gemeente Gieten. Nadat de Koppermaandagviering in Drenthe weer in het leven was geroepen, schreef hij twee keer het gedicht voor de rijmprent. Zijn bevrijdingsspel Bazuinen om Jericho (1950) werd - na opvoeringen in Antwerpen en Osnabrück - onder auspiciën van Het Drents Genootschap in Drenthe opgevoerd. In zijn bundel Momento Grazioso en andere gedichten (1951) nam hij ook een vijftal 'Drenthse verzen' op. Ruim dertien jaar na zijn eerste Drenthe-roman, verscheen de tweede in dit genre: Verweerde stenen (1955). Voor deze roman - die net als zijn eerste Drentse opus in het Duits vertaald werd - kreeg hij in 1956 als eerste de Culturele Prijs van Drenthe. Wie pleit voor Ayolt?, zijn derde Drenthe-roman, verscheen in 1969. Hij noemde zichzelf 'Drent uit heimwee en verlangen'.

Van Eysselsteijn was een veelzijdig schrijver: hij schreef gedichten, romans, essays, toneelstukken, filmscenario's en recensies. Zijn romans verschenen in vele Europese talen en als toneelschrijver was hij aanwezig op premières van zijn stukken in België, Tsjechoslowakije, Schotland en Duitsland. Hij ijverde voor het aanhalen van de culturele banden met België en Duitsland en hij was de drijvende kracht in het Haagse letterkundig genootschap OKK. [Nijkeuter]

Literatuur

  • Lit.: Nijkeuter, Drentse literatuur
  • H. Nijkeuter, Ben van Eysselsteijn (1898-1973), Drent uit heimwee en verlangen. Een schrijversportret, de receptie van zijn werken en zijn verbondenheid met Drenthe [voorzien van een bibliografie] (Assen 1996).