(Coevorden 1791 - Coevorden 1859) Uitgever en schrijver.

Meldde zich in 1813 aan als garde d'honneur bij een regiment van Napoleon. Keerde na de Franse nederlaag bij Leipzig naar Coevorden terug waar hij zijn vader als boekhandelaar-uitgever opvolgde. In het leger had hij een dagboek bijgehouden en na zijn behouden thuiskomst schreef hij nog een reisver-slag van zijn omzwervingen. Beide zijn bewaard gebleven. In 1836 begon hij met de uitgave van de Drent(h)sche Volksalmanak voor 1837, waarvan het laatste deel het jaartal 1851 zou dragen. Hiermee creëerde hij een platform voor literaire bijdragen en publicaties over Drentse taal, geschiedenis en volkskunde. Zijn belangstelling was vooral op historie, prehistorie en volkskunde gericht. Aan de DVA droeg hij enige volkskundige artikelen bij, maar of hij ook als derde (schrijvende) Podagrist beschouwd kan worden is zeer de vraag. Hij was zeer geboeid door de sage van de verwoeste, vroegmiddeleeuwse stad Hunsow en kreeg het voor elkaar dat een commissie opgravingen ging doen.

Voorts is een van de eerste schoolboekjes over Drenthe, het Aardrijkskundig schoolboek van de provincie Drenthe, in leeslessen voor de jeugd, Met een in het koper gebragt Landkaartje, geschreven door J.A. Oostkamp (1822), aan Van der Scheers initiatief als uitgever te danken. Nog een verdienste van hem is, dat hij tot de oprichters van het Provinciaal Museum in Assen behoort. De plannen daartoe ontstonden nadat in 1854 in Assen het IX Nederlandsch Landhuishoudkundig Congres gehouden was. Met de realisatie van het museum werd een langgekoesterde wens van hem vervuld: hij had namelijk al in 1842 in het openbaar gepleit voor de totstandkoming van een Museum van Oudheden in Drenthe.

In 1854-1855 legde hij de Valtherbrug bloot. H.J. Prakke beschouwde Van der Scheer als de motor van de culturele emancipatie van Drenthe in de 19e eeuw. De studiekring, die Prakke in 1941 oprichtte, kreeg daarom de naam D.H. van der Scheer.